Parter, Siedziba Szermierzy Mroku

Hikaru spokojnie siedział na zniszczonej kanapie czekając aż przybędzie Kusan - wilkołak znany jako przywódca Szermierzy Mroku. Ten straszny człowiek którego prawdziwa natura znana jest tylko jego podwładnym zezwolił Hikaru na mieszkanie tutaj i od dziecka wychowywał go na członka Szermierzy Mroku zdolnego jedynie do działania jak maszyna masowej destrukcji mającej za zadanie walczyć kilka minut przed wysłaniem armii aby obrócić w proch całe fortyfikacje obronne i wyeliminowanie  najgroźniejszych, elitarnych wojowników mających za zadanie bronić cel kilku dziesiętnej armii. Niestety ta maszyna do zabijania okazała się być strasznie leniwa i niechętna do umierania w imię Aldriela. Kochał jednak wywoływać chaos i obserwować jego skutki także miał za zadanie wywoływanie konfliktów wewnętrznych w mniejszych królestwach aby albo narodziły się wojny domowe mające za zadanie zniszczyć królestwo od środka ALBO wywołać kłótnie społeczne i tym samym odwrócić uwagę tych ludzi od potencjalnych ataków. Wtedy też byli niszczeni przez zastępny Szermierzy Mroku. Nawet ta niewygodna kanapa sprawiała mu przyjemność także położył się na niej a głowę ułożył obok dziury zrobionej przez myszy. Obserwował małe myszki chronione przez matkę w tym małym gniazdku. Drugim jego powodem czekania na Kusana było to, że poczuwał pewny pociąg do jego osoby... Umięśniony, przystojny brunet wypełnił myśli chłopaka dzierżącego Płaskie Ostrze.

To czekanie robiło się naprawdę irytujące. Trzeba będzie później o tym pogadać z Kusanem, o ile w ogóle będzie mu się chciało tutaj przyjść. Niestety zamiast niego przyszła ta... ugh... elfka imieniem Ell.
- Nie ma czasu dla mnie a ma czas dla Ciebie? - zastanowił się chłopak i wykrzywił twarz w paskudnym uśmiechu obnażającym jego ostre zęby. - Dla takiej nieprzydatnej elfki pełniącej rolę idiotycznej sekretarki? Nadajesz się tu tylko do dawania dupy Kusanowi i innym ważniejszym członkom.
Chłopak podniósł się i palcem wskazującym pogładził głowę myszy-matki karmiącej swoje dzieci. Myszy to takie słodkie zwierzątka a jednak inne stworzenia tępią je i zabijają, dlaczego? To pytanie zajęło jego głowę jednak już po chwili rozmyślenia te przerwało wołanie Ell każącej mu się uczyć. Ha! Niech sama się uczy ta nieprzydatna... elfka. Chociaż Hikaru nie sądził aby nadawała się do nauki czegoś innego niż różne pozycje z kamasutry. Ruszył powolnie do drzwi i stojąc w framudze zawołał jeszcze.
- To przez takie szmaty jak ty jestem pedałem! - wykrzyknął i ruszył w stronę kościstego lasu.

Hikaru w jednej sekundzie znalazł się na podłodze. Czy ta idiotka naprawdę jest tak głupia jak reszta tych całych kobiet? Nadają się tylko do rodzenia dzieci, ot co! Druga głupsza od pierwszej. Oczywiście chłopak nie mógł dać za wygraną i postanowił nadal się z nią kłócić. Lubił to robić nie ma co ukrywać - sprawiało mu to dziką przyjemność.
- Ta, relaksik - wpadł jej w słowo. - Będziesz się masturbowała? Kusan już nie sprawia Ci przyjemności?
Tak czy siak chłopak skończył na zewnątrz. To niby on jest leniwy, ale jeszcze nigdy nie zrzucił na nikogo swojego zadania. Jeszcze się z nią policzy. Teraz jednak pora na wykonanie tej misji bo niby mógł ją olać, ale trening się przyda poza tym Ell służy mu tylko do obrażania a szkoda by było gdyby Kusan wyrzucił ją za nie wykonywanie powierzonych jej misji. Pomimo tych wszystkich irytacji i kłótni które z nią przeszedł lubi ją głównie dlatego, że właśnie z nią może najczęściej wymieniać słowa nawet jeżeli nie są one zbyt miłe. Ruszyłw stronę Pradawnej Pieczarny gdzie znajdować się miał Tedd.